Mała historia pakoskiej stacyjki. Stacja w Pakości ma niemałe tradycje. Linia kolejowa relacji Inowrocław – Pakość – Żnin – Wągrowiec – Krzyż powstała w 1889 roku. Z czasem dobudowano tory do Janikowa ( dla ruchu towarowego ) oraz do cukrowni „Union” w Jeżycach ( dzisiejsza Roszarnia ). W okolicach dworca doszło do pierwszych walk pakoskich powstańców wielkopolskich z oddziałami pruskimi. Po wyzwoleniu Pakości w styczniu 1919 roku zwycięzcy udali się z miejscowego dworca na pomoc walczącemu Inowrocławiowi. W kolejnych latach byt szlaku Inowrocław – Krzyż pozostawał niezagrożony. Podczas rządów Edwarda Gierka powstała nawet inicjatywa budowy nowocześniejszego budynku stacji kolejowej w Pakości. Niestety projektu nigdy nie zrealizowano. Przez długi czas w budynku stacyjnym znajdowała się restauracja, podróżny mógł więc przysiąść i posilić się. Początek lat 90 – tych XX wieku nie wskazywał obecnej agonii opisywanej linii. Osobiście pamiętam jak jeżdżąc z rana do pracy, trudno mi było wsiąść ( z powodu dużej ilości pasażerów ) do pociągu jadącego do Inowrocławia Pojawienie się nowych przewoźników kuszących tańszymi i częstszymi połączeniami spowodowało odpływ pasażerów – klientów w ręce tych firm. Z racji nierentowności trasę Inowrocław – Krzyż skrócono, początkowo do Wągrowca potem do Damasławka i Żnina. Rozebrano także dwie z 3 nastawni oraz tory wraz z mostem prowadzące do Janikowa. Bolało mnie już wtedy, że kolej nie stara się konkurować z innymi przewoźnikami ceną i częstotliwością kursów. Władze PKP potrafiły tylko likwidować połączenia i podnosić ceny. Gdzie jest szynobus !!! Wielką nadzieją napawało wprowadzenie na początku 2003 roku ekonomicznego samojezdnego wagonu szynowego. Pojazd ten posiadał elegancki wygląd i nowoczesne przestronne wnętrze. Nisko ułożona podłoga, możliwość przewozu roweru i czyste wnętrze zachęcały do podróży. Mankamentem pozostała wysoka cena przejazdu oraz niewielka ilość połączeń. Od pewnego czasu szynobus został zastąpiony przez Zastępczą Komunikację Autobusową. Z zielono – pomarańczowym pojazdem nikt nie wiedział dokładnie co się z nim stało. Mieszkańcy Pakości mówili, iż został nam dany a potem zabrany przez Urząd Marszałkowski w Toruniu i że jeździ teraz w pobliżu stolicy województwa. Kiedy w maju 2004 r. jechałem do rodziny przekonałem się o tym naocznie, widząc szynobus na stacji w Laskowicach Pomorskich. Budynek dworcowy Z miesiąca na miesiąc, z roku na rok zabudowanie niszczeje. Młodzież niewiadomego pochodzenia dopisuje coraz to nowe hasła na ścianach, szyby są powybijane, ze ścian sypie się stara farba, zegara stacyjnego brak. Od kilku lat nie ma kasy, wnętrze zamknięte jest na cztery spusty. Na przyjazd więc trzeba było czekać na zewnątrz. Wiadomo, że na wszystko potrzebne są spore finanse. Remonty kosztują niemało, a kolej ma sporo wydatków... Jednakże warto przypomnieć, że Prezes tej „kulejącej” firmy zarabia 50 tys. zł. miesięcznie, co oznacza, że kolej pieniądze ma i to niemałe. Dworzec PKP w Pakości Kolej w Pakości umiera. Od dziecka lubiłem jeździć pociągami. Posiadanie przez Pakość regularnego połączenia z Inowrocławiem czy Żninem napawało mnie optymizmem. Uważałem, że nie każde małe miasteczko ( typu Pakość ) posiada „takie okno na świat. Dziś stacyjka jak i cała linia umiera. Pewnym tchnieniem życia są przemykające czasem wagony Lafarge oraz zatrzymujące się tu dostawy dla firmy drogowej p. Henryka Boczka oraz Rek – Fol-u Pakość. Nie jest to jednak zgiełk z lat 50, 60, 70 czy 80-tych XX wieku. Załamujący jest ponadto fakt, iż Dyrekcja PKP zaplanowała prawdopodobnie od 12. 12. 2004 zawieszenie połączenia osobowego relacji Inowrocław – Żnin. Pakość bez kolei ?? Smutne to. Wydaje się stwierdzić na koniec, iż dobrze że pakoscy powstańcy wielkopolscy, którzy bili się o ten dworzec a potem spieszyli na odsiecz Inowrocławiowi nie dożyli mocno pokręconych dla kolei czasów.